Voorzitter,   

Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik geen twee zinnen uit kan spreken zonder te vermelden dat ik uit Twente kom. Ik ben dan ook onmeunig trots op mijn Twentse afkomst. Hoewel ik voor mijn studie bewust de keuze maakte om naar de andere kant van het land te verhuizen, ben ik toen ik eenmaal in de Randstad woonde me pas gaan realiseren hoe fijn ik het in Twente heb gehad. Als kind heb ik heerlijk kunnen genieten van de grote hoeveelheid natuur, de rust en de mogelijkheden om zorgeloos op straat te kunnen spelen. Een groene leefomgeving was toen voor mij een simpel feit, geen wens.  

Nu ik zelf al enige jaren in het mooie Haagse Laakkwartier woon, zie ik heel sterk hoe een groene, fijne leefomgeving daar wel degelijk een wens is. Een wens die, naar aanleiding van de coronacrisis, bij mij steeds sterker werd. Ik ben aan het begin van de crisis begonnen met dagelijkse wandelingen door mijn wijk. Dag in, dag uit. Weer of geen weer. En juist op de dagen met slecht weer werd het pijnlijk duidelijk dat ‘mijn’ wijk zoveel beter kan en moet. In de zinderende hitte van de zomer kon ik tijdens mijn wandelingen weinig verkoeling vinden in de wijk. Als ik langs de kades van de Laak verkoeling zocht, was het groenstrookje vaak bezaaid met afval, van lege bierblikjes tot winkelwagentjes in het water. Ook moet ik mijn wandelingen vaak goed timen: als de zon eenmaal onder is, voelt niet elke straat meer even veilig. Maar toch blijf ik wandelen, omdat mijn wijk het verdient om gezien te worden. 

Voorzitter, mijn wijk is namelijk ook ontzettend mooi. Ik zie bij mijn buurtgenoten een ontzettende trots en een drive om de wijk te verbeteren. Ik zie bij initiatieven als Laak Bloeit hoe wijkbewoners samen proberen hun omgeving te vergroenen en op te fleuren. Ik zie wijkankers als het vadercentrum, HVV Laak en het welzijnswerk die zich inzetten om bewoners te helpen en met elkaar in gesprek te brengen. En ik zie hoe bewoners zich verenigen in het bewonersoverleg en bij Radilaak, om samen de krachten te bundelen voor hun wijk. En ook daarom blijf ik wandelen, want ook zij verdienen het om gezien te worden. 

Voorzitter, er gaat de komende tijd ontzettend veel veranderen in het Laakkwartier. Er komen nieuwe bewoners bij, het aanzicht van de wijk gaat veranderen en hopelijk krijgt ook de buitenruimte een flinke opknapbeurt. De bewoners van Laak hebben namelijk recht op een fijne leefomgeving. Om lekker in te wandelen, zoals ik nu doe, of lekker zorgeloos in te spelen, zoals ik het de kinderen in mijn wijk van harte gun. Ik zie in dit plan voor het gebied rondom station Hollands Spoor een mooie eerste stap voor een verbetering in de wijk, en hoop dat die met toekomstige plannen ook door zal zetten. En anders zal ik er zijn om ervoor in de bres te springen, hopelijk gekenmerkt door mijn Twentse doorzettingsvermogen en een passie voor het Haagse.

Benieuwd naar de plannen voor een groen Hollands Spoor Kwartier? Je leest ze hier.