Fractielid David Rietveld heeft een verslag gemaakt van de raadsvergadering van gisteravond:
Een lange en diverse raadsvergadering, gisteren. De start was al apart. Toen voorzitter Deetman de vergadering opende zat nog niet eens de helft van de raadsleden - waaronder ik - op zijn of naar plek.
Misschien dat het aangename weer daar iets mee te maken had, want zo 'erg' had ik het nog niet eerder meegemaakt. Daarna waren er maar liefst 3 '2-minuten debatjes' en daarna nog een set mondelinge vragen.
Voor de iets minder ingewijden: een 2-minuten debat is feitelijk geen debat, maar de mogelijkheid om de raad om een uitspraak te vragen via een motie. De indiener krijgt 2 minuten om de motie toe te lichten, en andere fracties desgewenst hooguit 1 minuut om hun instemming of afkeer kenbaar te maken. Daarna volgt een reactie van het college, en daarna stemming. De onderwerpen waren deze keer het Nationaal Historisch Museum (NHM), Citymarketing en de privatisering van het openbaar vervoer. Het eerste onderwerp was aangedragen door het CDA, en had - zoals ik het formuleerde - toch wel het karakter van een open deur. Aan de raad werd gevraagd uit te spreken dat Den Haag een goede locatie was voor het NHM. Nu had ik niet zo'n behoefte om dat uit te spreken, maar nog net iets minder behoefte om er tegen te zijn. Onder het motto 'een open deur heeft als voordeel dat je er heel eenvoudig doorheen kunt' stemden we voor. Dat gold ook voor alle andere partijen in de raad. Overbodigheidspercentage van 100%, of unanieme instemming: noem het maar zoals je wilt.
De andere 2 onderwerpen werden door de SP ingebracht. In tegenstelling tot veel andere moties van ze, konden deze wél op bijval rekenen. De motie om van het Citymarketingsplan een 'kaderstellende nota' te maken - waarmee het in de raad besproken en vastgesteld moet worden werd óók unaniem aangenomen. De motie over het openbaar vervoer leverde iets meer spanning op. Geen debat, want daar is zogezegd geen ruimte voor. De motie was ruim ondertekend (SP, PvdA, GL, D66, LPF, CU/SGP) en kon dus vooraf op een meerderheid rekenen. De wethouders zagen er niets in. Ik zeg wethouders, maar in feite was het de wethouder Verkeer (Smit), en de portefeuillehouder Verkeer en Vervoer van Haaglanden (Norder). Ik realiseerde me eigenlijk te laat dat het merkwaardig is dat de laatste zich in de Haagse raad in de discussie mengt. Een volgende keer zal ik daar scherper op zijn. In ieder geval gaven beide heren aan niets te zien in de motie, en 'm feitelijk onuitvoerbaar te vinden. Ik had daar niet zo'n moeite mee, omdat de motie uiteindelijk slechts 2 eenvoudige verzoeken bij het college neerlegde: bepleit bij Tweede Kamer en Kabinet dat de verplichte aanbesteding van het openbaar vervoer op lokaal en regionaal wordt opgeheven, en vraag Haaglanden om zo mogelijk de aanbesteding van het busvervoer even aan te houden. Wat er precies gebeurde weet ik niet, maar de PvdA vroeg om een korte schorsing die uiteindelijk toch nog zo'n 30 minuten duurde. Een kleine aanpassing in de motie had als resultaat dat alle partijen, m.u.v. VVD en CDA voor de motie stemden.
De mondelinge vragen van de VVD over de hondepoepzuigerperikelen waren daarna een komisch en luchtig intermezzo, al moet gezegd dat Deetman ook deze materie uitvoerig en serieus behandelde. Daarna 'vlug' door naar de echte agenda. Het bestemmingsplan Wijnhavenkwartier werd relatief snel en zonder noemenswaardige discussie aangenomen. Natuurlijk werd gewezen op de veranderde positie
van GroenLinks, maar Heleen Weening gaf namens GroenLinks aan – net als oude tegenstanders van de sloop van de Madonna D66 en CU/SGP - vooruit te willen kijken. Alleen SP en HSP stemden tegen het bestemmingsplan.
Het actieplan Wijkcultuur kon ook op brede instemming rekenen. Jammer dat een flink deel van de commissie nog eens werd overgedaan, maar goed. Er liggen mooie plannen met bijbehorend geld voor verdieping en verbreding van de cultuurparticipatie. Enigszins gerelateerd was het Initiatiefvoorstel Wijksport en -cultuurverenigingen. Met verve en schwung verdedigd door de grootste optimist die de Haagse raad kent: Gerard Verspuij. Een flink deel van de discussie ging echter over technische zaken als het dictum en amendementen. Uiteindelijk stemde een verassende coalitie van PvdA, CDA en GroenLinks vóór het voorstel. Een nipte meerderheid van 23 stemmen, en een meerderheid die naar ik me herinner niet eerder is voorgekomen.
Tenslotte de lening aan de Stichting StadionOntwikkeling (SSO) – ten onrechte soms neergezet als 'de €6,5 die de gemeente aan ADO geeft'. Mochten er mensen speciaal hiervoor de televisie hebben aangezet of het internet zijn opgegaan dan denk ik dat ze zich toch verbaasd hebben afgevraagd waar het precies over ging. Mede door de voorzet van Jan Brink werd het met name een heel technisch-financiële discussie.
Het 'Treasury Statuut' was uit de kast getrokken, de wet FIDO werd aangehaald, de verschillende vormen van garantstellingen en leningen naar voren gebracht en de rentepercentages vlogen je om de oren. De journalist van het ANP - die in de raadszaal zat? - is hier in ieder geval de weg kwijtgeraakt, want zijn weergave van de discussie komt in aanmerking voor 'De Leugen Regeert'. Uiteindelijk was de meest pregnante vraag of het hier 'bankieren' van de gemeente betrof. PvdA, VVD, CDA en GroenLinks vonden van niet, de rest dacht van wel. Aan het eind van de discussie werd het nog schimmig over een ingestelde voorziening ter afdekking van de risico's. Financieel loopt de gemeente geen gevaar, maar op vragen omtrent financieel beheer was de wethouder niet op z'n scherpst, om het zacht uit te drukken. Misschien lag het aan het tijdstip - we naderden inmiddels half één. Uiteindelijk zag ik geen aanleiding om tegen het voorstel te stemmen, ook al was GroenLinks niet voor de bouw van het stadion. Het stadion staat er nu, dus die discussie is voorbij. De invulling van de laatste tranche in de kredietverstrekking aan de SSO is hiermee ingevuld, en als het goed is blijft het hierbij. Voorzichtigheidshalve zou ik dus niet moeten zeggen 'dit is de laatste keer', maar daar komt het in feite wel op neer. SSO/ADO heeft nu alle mogelijkheden om er een succes van te maken. Als dat niet gebeurt, moet volgens mij aan radicaal nieuwe concepten worden gedacht
Zie ook: