Ze doen het allemaal. Links, rechts, progressief, conservatief. Ja…….dat ook. Hoop ik. Maar daar wil ik het niet over hebben. En al helemaal niet over nadenken. Eten. Daar gaat het om. De haring voor het Binnenhof. Een kroketje bij Piet Patat. Het ijsje bij Florencia. Haagse iconen. Voor eenieder bekend, door eenieder bezocht. Ongeacht achtergrond. En politieke voorkeur.
Maar er heerst ook verdeeldheid aan de Haagse uit-eten-tafel. Aan de ene kant is er eten met aandacht. Duurzaam, vegetarisch, biologisch. Eetgelegenheden in dit genre zijn de Zon, de Wankele tafel, de Hagedis en het recentelijk geopende Baklust. Aan de andere kant zijn er de zogenaamde all you can eat restaurants. Meer voor minder. Kwantiteit voor kwaliteit. Snelheid voor aandacht. Eet zoveel je wilt. Of beter gezegd, eet zoveel je kan. Of nog beter gezegd, eet totdat je niet meer kan. (Vr)eetgelegenheden in dit genre zijn Shabushabu, de Gouden Wok en sinds kort kan het ook bij Van der Valk, op de pier in Scheveningen. Eten, eten, eten.
Zijn er parallellen met het Haagse electoraat? Zien we ‘de’ GroenLinkser bijvoorbeeld voornamelijk in de biologische hoek? Duurzaamheid staat immers voor vooruitgang. En ‘de’ VVD’er? Zien we die juist in de all you can eat hoek? Eten zoveel je wilt, staat immers voor vrijheid. En de aanhang van de PVV? Waar zullen zij vieren dat ze van 0 naar 8 zetels in de raad gekomen zijn? In ieder geval niet in grenzeloos culinair Den Haag. Lijkt me. Thaise pad thai, Eritreese injera, Indiase curry. Niet voor de echte patriot. Net iets te exotisch. Lijkt me.
Food for thought? Of een ongenuanceerde, oppervlakkige en kortzichtige stereotypering? Wellicht geniet de liberaal net zo goed van een tofuburgertje als de socialist van een potje onbeperkt spareribs knagen. En ‘de’ PVV’er? Schuift die stiekem zo af en toe toch wel eens een broodje shoarma naar binnen? Of misschien zelfs wel een Turkse pizza. Wie weet. Eten moeten we uiteindelijk allemaal.
Stijn van Rest