Regelmatig kijkt ook een raadslid over de grenzen van de stad. Zeker als het gaat over subsidie voor internationale samenwerking. Een column van Inge Vianen over het COS, milenniumdoelen, internationale solidariteit en over Den Haag als Milenniumgemeeente.

Vorige week liet Ben Knapen de Tweede Kamer weten er in Brussel bij zijn Europese collega’s op aan te dringen, zich aan de financiële afspraken voor ontwikkelingssamenwerking te houden. Nooit had ik verwacht dat ik me op hetzelfde tijdstip in dezelfde pleitbezorgende positie als deze CDA- staatssecretaris zou bevinden. Toch bleek dat, eigenaardig genoeg, wel zo te zijn toen ik vorige week in de gemeenteraad de financiële afspraken van onze stad met betrekking tot ontwikkelingssamenwerking moest verdedigen.

De gemeente Den Haag werd in 2007 de eerste Nederlandse Millenniumgemeente. Op 11 april werd door Burgemeester Deetman en minister Koenders een speciaal verkeersbord onthuld dat bij de gemeentegrens kon worden opgehangen. Daarmee committeerde Den Haag zich aan de Millenniumdoelen die beogen armoede en honger uit de wereld te helpen. Een logische stap als Internationale stad van Vrede en Recht. De jarenlange stedenband met Juigalpa in Nicaragua was één van de belangrijkste pijlers waarop het Haagse Millenniumgemeentebeleid steunde.

Echter, in 2009 besloot de toenmalige VVD-wethouder Huffnagel om de stedenband te beëindigen omdat die ouderwets zou zijn. Dat gebeurde onder luid protest van GroenLinks. Wel werd besloten om structureel het COS, Centrum voor Internationale Samenwerking, te subsidiëren om Hagenaren te ondersteunen bij het opstarten van eigen initiatieven in ontwikkelingslanden.
Zo gezegd, zo gedaan. Totdat in februari van dit jaar de gemeenteraad opeens het bericht kreeg, dat het COS failliet was gegaan als gevolg van de rijksbezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking. De gemeentelijke subsidie zou daarom per direct stopgezet zijn. Maar die informatie bleek vorige week tijdens het debat in de gemeenteraad over het COS niet te kloppen. Verantwoordelijk PvdA- wethouder Norder gaf toe dat hij, onafhankelijk van het faillissement, sowieso beoogd had de relatie met het COS te beëindigen. Sterker nog, hij wil überhaupt deze subsidie voor burgerbetrokkenheid bij internationale samenwerking afbouwen.

Daarmee legt Norder een raadsbesluit naast zich neer zonder de raad geïnformeerd te hebben. Dat is ten eerste kwalijk omdat hij daarmee niet volgens de democratische regels handelt. En ten tweede is het kwalijk omdat hij niet begrijpt waar Den Haag als eerste Millenniumgemeente van Nederland én Internationale stad van Vrede en Recht voor zou moeten staan. Grote internationale organisaties en Afghanistan-conferenties binnenhalen is prachtig. Maar het gaat er ook om dat burgers de handvaten krijgen om zich internationaal in te zetten voor een eerlijker wereld. Maar bij Norder houdt de PvdA-slogan “het moet eerlijker” blijkbaar op bij de grenzen van Den Haag.

En zo bevond ik me dus opeens in dezelfde positie als Ben Knapen: pleitbezorger voor internationale samenwerking. Met één schrijnend verschil: waar Knapen refereert aan afspraken om 0,7% van het BNP aan ontwikkelingssamenwerking te besteden, spreken we in het “andere Den Haag” over geheel andere getallen. Op een gemeentelijke begroting van meer dan 2 miljard euro, besteedde Den Haag 95.000 euro aan het COS. Dat is 0,00475% van het gemeentelijk budget. Als het aan de wethouder ligt, wordt dat bedrag naar beneden bijgesteld. Dat is treurig. Dat is zelfs zo treurig dat ik voorstel om de gemeente Den Haag als eerste gemeente van Nederland af te melden als Millenniumgemeente. Da’s pas eerlijk.

Inge Vianen
Raadslid GroenLinks
Den Haag