Afgelopen woensdag, 23 januari, heeft GroenLinks Den Haag meegeholpen en meegegeten bij Resto VanHarte in Vadercentrum Adam, in stadsdeel Laak. Het bestuur vond deze activiteit een goed alternatief voor een nieuwjaarsreceptie. Vanaf 14.00 uur hielpen GroenLinksers mee met de andere vrijwilligers met de voorbereidingen. Vanaf 18.00 uur aten ze mee met de bezoekers van de Resto. De GroenLinksers hadden ook sollicitatiekleding en speelgoed meegenomen voor de weggeefwinkel die in het Vadercentrum is gevestigd.

Ik zit aan tafel naast bestuurslid Rik. Tijdens het voorgerecht vertelt hij dat hij vanaf 15.00 uur die middag heeft gesneden, voor het toetje: appels, kiwi's en bananen. En voor de salade bij het hoofdgerecht uien, uien en nogmaals uien. Daarna heeft hij geholpen met het opmaken van de borden voor het voorgerecht. Het was hard werken, maar erg leuk. Rik vindt het fijn om te zien dat nu zoveel mensen van zijn inspanningen kunnen genieten: er zijn bijna honderd eters.

Tegenover Rik zit Laurens. Tijdens het hoofdgerecht legt hij uit dat hij niet van VanHarte is, maar stage loopt bij het Vadercentrum, voor zijn MBO-opleiding Sociaal-Maatschappelijk Dienstverlener. Hij vertelt dat het Vadercentrum is voor mannen die financieel zwakker staan, geïsoleerd zijn geraakt of anderszins een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Laurens beantwoordt hun vragen, verwijst hen door en helpt met formulieren invullen.

Laurens zegt zelf wat rechtser te zijn en hij stelt Rik en mij kritische vragen over GroenLinks. Rik (naast bestuurlid student politicologie) legt uit waarom hij het huidige kabinet goed vindt voor het land en waarom het anti-Europa standpunt van de PVV uiteindelijk onhoudbaar is.

Voordat de discussie verder kan gaan, moet Rik weer aan de slag: het toetje moet opgediend worden. Laurens wordt gebeld op de DECT-telefoon van het vadercentrum: of de computercursus doorgaat.

Nadat ik mijn toetje op heb ga ik op zoek Aldwin, de horecacoördinator van de Resto. Op het menu stond: als voorgerecht Insalata Caprese, als hoofdgerecht lasagne met spinazie en zalm of, voor de vegetariërs, pompoen, met daarbij een frisse salade, en, als toetje, fruitsalade met crème anglaise.

Ik vraag Aldwin hoe hij tot het menu is gekomen. Hij licht toe: als er veel vrijwilligers zijn kun je die goed aan het werk zetten met veel snijwerk, dus koos hij voor veel verse snijgroenten voor de salade (zoals uien) en vers fruit voor het toetje. Van te voren veel snijden zorgt er ook voor dat je veel handen vrij hebt om vlak voor het uitserveren de borden op te maken. Er had al een tijd geen vis op het menu gestaan, want vis is duur, maar nu was zalm de Winstpakker, zeg maar de bonusaanbieding, bij de Makro. Ook pasta had hij een tijd niet gedaan dus koos Aldwin voor lasagne. Lasagne was daarbij handig omdat er honderd eters zouden komen en voor dat aantal personen maximaal klaargemaakt kan worden in de oven, én warmgehouden. Een van de vrijwilligers wilde een roux leren maken, dus kwam er bechamelsaus bij de lasagne. Bij een Italiaans hoofdgerecht hoort een Italiaans voorgerecht: Insalata Caprese. Het toetje was een idee van Ben, de Restomanager; die had zin in fruit.

Aldwin en Ben zijn de enige twee betaalde krachten bij de Resto. Aldwin vindt zijn werk erg leuk. Het is zeer afwisselend. Zo doet hij de interne bedrijfsvoering voor deze Resto en nog twee andere. Als chef-kok waakt over de kwaliteit van het eten: "ik breng alles zelf op smaak, we streven naar bepaalde kwaliteit. We zijn geen gaarkeuken." Hij is stagebegeleider voor drie scholieren bij alleen al deze Resto. Ten slotte doet hij ook maatschappelijk werk omdat sommige van de vrijwilligers bijvoorbeeld hun leven weer proberen op te pakken na een burn-out, ex-verslaafde zijn of naar VanHarte gestuurd zijn door bureau Halt.

Bij de koffie spreek ik Lien. Lien is 77 en bezoekt altijd alle Resto's in Den Haag: maandag in Moerwijk, dinsdag in Mariahoeve en woensdag in Laak. Ze gaat voor het lekkere eten maar vooral ook voor de gezelligheid. Ze is 47 jaar getrouwd geweest en haar man is alweer zes jaar geleden overleden. En dat went niet: je bent toch alleen. Zo kan ze thuis bijvoorbeeld aan niemand kwijt als ze iets leuks heeft meegemaakt bij VanHarte.

Lien is dankbaar dat GroenLinks vandaag het eten betaalt. Het is niet duur eten bij de Resto, zeker omdat ze een Ooievaarspas heeft. Maar er komen steeds meer kosten bij, zo kost telefonisch reserveren voor het eten nu 50 cent per minuut. Het bestellen van de taxibus kost in totaal 1,75 euro en in de winter en met deze sneeuw kan ze niet zelf op haar scootmobiel komen.

Maar ze ziet ook positieve veranderingen. Zo heeft ze de indruk dat mensen tegenwoordig weer meer voor elkaar doen. Zo heeft ze een nieuwe buurman van 28 die zijn telefoonnummer gaf opdat ze hem altijd kan bellen. En er zijn de lieve vrijwilligers van Resto VanHarte.

Resto VanHarte: http://www.restovanharte.nl/ 

Door Martijn Schackmann voor GroenLicht.

Foto's: Corien de Kloe (00, 02, 03, en 05) en Ahmed Abushaam (01, 04 en 06) (ook met dank aan Anke