Het initiatiefvoorstel van ChristenUnie/SGP, GroenLinks en Hart voor Den Haag om de overlast van te veel kamerverhuur te beperken en daarmee de leefbaarheid in Haagse woonwijken te beschermen is vanavond met algemene stemmen aangenomen in de Haagse raad. Hiermee wordt kamerbewoning in de stad aan banden gelegd. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP): “Dit is echt een stap vooruit voor onze stad. In vele wijken is men de overbewoning, geluidsoverlast en de vele fietsen op de smalle stoepen als gevolg van steeds meer kamerbewoning meer dan zat. Met dit aangenomen voorstel worden rigoureuze maatregelen genomen om onder andere wijken met schaarse betaalbare woningen te beschermen en een quotum per wijk in te stellen: maximaal 5% van de woningen in een wijk mag voor kamerbewoning gebruikt worden. Alleen al door deze twee maatregelen is verkamering straks in meer dan de helft van de stad onmogelijk geworden, ook nadat het huidige door ons eerder geregelde tijdelijke verbod op verkamering is afgelopen.”
Tot voor kort was kamerbewoning tot vier personen in heel Den Haag mogelijk zonder dat hiervoor een vergunning noodzakelijk was. Als iemand wilde verhuren aan meer dan vier personen was er wel een vergunning nodig. William de Blok (Hart voor Den Haag): “En die vergunningen werden massaal aangevraagd. In bijvoorbeeld de wijk Leyenburg werden er vorig jaar zo’n 30 aangevraagd. En meer bewoners op minder ruimte zorgt voor problemen. Verkamering heeft gevolgen voor het wooncomfort, de leefbaarheid en sociale cohesie in een buurt. Daarom gaan we dit tegen door de vergunningplicht strenger te maken. De vergunningplicht gaat van 4 naar 3 personen. Met deze en andere maatregelen kan elke Haagse inwoner zich weer thuis gaan voelen in zijn eigen wijk.”
De fracties zijn zich ervan bewust dat er wel degelijk kamers nodig zijn in Den Haag. “De vraag naar kamers is er zeker, bijvoorbeeld onder studenten, starters op de arbeidsmarkt, expats en arbeidsmigranten”, zegt Mariëlle Vavier (GroenLinks). “Vorig jaar zijn er ruim 130 vergunningen voor verkamering door de gemeente verstrekt. En dan zijn er nog de verkamerde woningen waar geen vergunning voor nodig is. De behoefte is er dus, maar die moeten we vooral gaan vervullen door bij te bouwen. Te veel bewoners ervaren overlast door overmatige verkamering in de buurt.” Daarom wordt uitgewerkt hoe leefbaarheid bepalend kan zijn voor wel of geen kamerbewoning in een straat of buurt. Vavier: “Mocht de leefbaarheid kamerbewoning toelaten, dan eisen we wel goede geluidsisolatie. Daarmee gaan we veel overlast voorkomen.”