Stel je voor: 40 uur opgesloten zitten in een kamer zonder ramen om te vergaderen! Dat is wat wij als gemeenteraad deze weken doen om het geld voor volgend jaar te verdelen. Ruim 40 uur aan politieke vragen en debatten, verdeeld over vier lange vergaderdagen. En volgende week vrijdag de grote finale in de raadsvergadering waar de knopen worden doorgehakt.

We debatteren met wethouders en discussiëren als raadsleden ook vooral veel met elkaar. Niet iedere discussie over de begroting is even zinvol. En soms is het gewoon ook echt oersaai. Maar over het algemeen gaat het wel ergens over. Want we hebben in Den Haag meer dan 2 miljard euro te verdelen voor volgend jaar. En dat is niet niks.

Het overgrote deel van het budget ligt vast in zaken die we sowieso moeten doen, zoals uitkeringen verstrekken, schoolgebouwen onderhouden en afval ophalen. Ook daar kun je over twisten maar in feite liggen die uitgaven voor meerdere jaren vast.

Het debat spitst zich dus feitelijk toe op kleine verschuivingen. En zelfs dat is in de praktijk erg lastig. Je moet het namelijk niet alleen eens worden over waar je extra geld aan wil besteden. Je moet het ook eens worden over wat je dan niet gaat doen. Je kan een euro maar één keer uitgeven. Dus als je ergens iets extra’s wil doen gaat dat altijd ten koste van iets anders.

De kunst is om je hier niet door te laten ontmoedigen. Dat lukt mij meestal ook wel. Dit jaar doet GroenLinks tien concrete voorstellen om de begroting aan te passen. Zo maak ik mij onder andere hard voor meer geld naar groenonderhoud en aanplant van extra bomen.

Maar ik voel er veel voor om volgend jaar mee te doen met een experiment dat deze week werd voorgesteld door een groep burgemeesters. Onder het motto “code oranje” stellen zij voor om de gemeenteraden (gedeeltelijk) te vervangen door een groep willekeurig aangewezen burgers. Hiermee zou de kloof tussen burger en politiek beslecht kunnen worden. Bij een eerlijke loting heb je een goede mix van mensen uit de stad. Met de juiste informatie moeten zij prima in staat zijn om keuzes te maken over hoe we die 2 miljard moeten besteden.

Laten we het eens proberen. Dan kan ik volgend jaar mooi 40 uur het IJspaleis uit en op mijn fiets de wijken in! Als we de begroting aan willekeurig gekozen ‘echte mensen’ overlaten, vertrouw ik er wel op dat er flink meer wordt uitgetrokken voor bomen en groen! Want groen doet ons goed en echte mensen snappen dat.

Fijn weekend allemaal!