Terwijl ik dit schrijf ben ik aan het bijkomen van de klap van het Britse referendum. Juist nu met alle onzekerheden en dreigingen in de wereld zouden landen en volkeren samen moeten blijven optrekken. Europa is verre van perfect, maar het heeft ons wel veel gebracht. Er moet veel veranderen om de huidige Europese samenwerking eerlijker en transparanter te maken, maar je kunt alleen zaken veranderen als je er onderdeel van uitmaakt.
Ik merk aan mezelf dat ik me bijna persoonlijk een beetje in de steek gelaten voel. Alsof er een goede vriend onverwacht uit één van je leukste WhatsApp-groepjes stapt.
Ook weet ik weer waarom ik geen voorstander ben van referenda. Een referendum biedt geen enkele ruimte voor nuance. Je bent voor of tegen en de winnaar krijgt helemaal gelijk. Er is bij een referendum geen ruimte om aan te geven wát er anders zou moeten. Veel Britten hebben tegen gestemd uit onvrede met hun huidige regering of omdat ze vinden dat dingen anders moeten. Vanuit deze frustratie is het vakje “het moet anders” makkelijk aangekruist.
Natuurlijk, ook ik stem in de gemeenteraad tegen veel plannen. Dit komt omdat we in Den Haag een college hebben dat veelal de auto verkiest boven de fiets, projectontwikkelaars graag alle ruimte geeft en te weinig doet om de werkloosheid aan te pakken. Maar ik stem nooit tegen zonder eerst voorstellen te hebben gedaan hoe het anders zou kunnen. Want vanaf te zijlijn te roepen dat het niet goed gaat lost niets op, alleen als je actief meedoet en aangeeft wat je wél wil kun je dingen veranderen.
Fijn weekend allemaal!