Dure strandhuisjes voor ‘the happy few’ in Kijkduin en tochtige containerwoningen voor statushouders op een desolaat industrieterrein de Binkhorst. Het illustreert het verschil tussen zand en veen, tussen rijk en arm, tussen mensen die het goed voor elkaar hebben en mensen die hier nog maar net beginnen aan een nieuw bestaan.  

Het nagenieten van de verkiezingsuitslag was deze week echt voorbij. Er was werk aan de winkel want er is in deze stad veel om aan te pakken. Zo ging het gisteren in de gemeenteraad op mijn initiatief over de 35 strandhuisjes in Kijkduin die sinds kort weer een ongerept stuk strand in beslag nemen.

Zowel de rechter als de provincie Zuid-Holland en natuurorganisaties hebben fundamentele bezwaren tegen de strandhuisjes omdat ze de rust en natuur verstoren. De rechter vernietigde de vergunning voor deze huisjes maar daar trok de gemeente zich niks van aan. Er werd gewoon een nieuwe vergunning geregeld.

'Met de kennis van nu'

 

Wethouder Revis erkende omslachtig dat strandhuisjes op deze plek op gespannen voet staan met de afspraken uit het Kustpact om de Nederlandse kust te beschermen. Met ‘de kennis van nu’ zou de overweging anders zijn. Toch weigerde hij (met steun van VVD, CDA, D66 en PvdA) om te onderzoeken wat de consequenties zouden zijn als we na dit strandseizoen zouden stoppen met dit experiment.

Van strandhuisjes lijkt het een kleine stap naar containerwoningen. Toch gaat er een totaal andere wereld achter schuil. Samen met onze fractievertegenwoordiger Mariëlle Vavier, bezocht ik containerwoningen voor statushouders in een uithoek van de Binkhorst.

Op een grimmig industrieterrein zijn hier 120 mannen uit Eritrea en Syrië in 30 containers gepropt. Per persoon hebben ze een eigen kamertje waar net een eenpersoonsbed in past en een kleine kast. Ruimte voor een bureau is er niet. Er is weinig privacy. De wind beukt op de ramen en het is er zo gehorig dat je echt alles van elkaar hoort.

Lastig om perspectief te blijven zien

 

De locatie en de omstandigheden helpen niet mee om de Nederlandse taal te leren om daarna snel aan een opleiding te beginnen of werk te vinden. Uit gesprekken die we hadden met de bewoners, bleek dat ze dankbaar zijn voor de kansen die ze krijgen, maar ook dat het onder deze omstandigheden lastig is om perspectief te blijven zien. In de raadszaal heeft Mariëlle erop aangedrongen deze mensen sneller te laten doorstromen naar een betere woning op een plek waar ze beter kunnen integreren.

Strandhuisjes en containerwoningen, je vindt ze allebei in onze stad. Strandhuisjes voor de bevoorrechte elite en containerwoningen voor mensen die hun leven hier nog moeten opbouwen. Soortgelijke woningen die toch enorm verschillen. Laten we proberen de verschillen wat kleiner te maken, daar wordt Den Haag alleen maar beter van!

Goed weekend iedereen!

Arjen Kapteijns