Dit is het follow-up-interview met Ali Al Hadaui naar aanleiding van zijn deelname aan de Haagse editie van de 100-100-100 Challenge. Lees hier het vorige interview.

Vanaf 31 oktober 2016 heeft een groep mensen in Den Haag meegedaan aan de 100-100-100 Challenge, een project dat afval scheiden wil bevorderen. Het idee achter dit initiatief is dat 100 huishoudens 100 dagen lang 100% van hun afval scheiden. Een van de deelnemers is Ali Al Hadaui, oud-voorzitter van het bestuur van de afdeling GroenLinks Den Haag en sinds december lid van de landelijke toezichtsraad. Op 7 februari liep de Challenge ten einde. GroenLicht sprak enkele dagen voor de einddatum opnieuw met Ali over zijn ervaringen.

Door: Gea Dreschler van GroenLicht

Hoe is de Challenge voor jou verlopen?

“Prima. Het apart wegbrengen van papier, plastic en glas is geen probleem. En we zijn heel strikt: zelfs het labeltje van theezakjes gaat bij het papier. Voor papier, glas en plastic maakt het niet veel uit als het een paar dagen blijft liggen, bijvoorbeeld als het wegbrengen even niet uitkomt. Met GFT is dat anders, daar heb je meer last van. Daardoor letten we nu meer op met boodschappen doen, om te voorkomen dat we fruit en groenten overhouden. We kopen bijvoorbeeld geen courgette meer, want die blijft vaak liggen. Soms smokkelen we wel een beetje. Bijvoorbeeld als ik vis haal. Dan gaan de graatjes terug in de plastic zak en die gaat bij het restafval. Anders stinkt het hele huis nog een week. Wat betreft het ongemak dat het oplevert, is GFT eigenlijk het grootste probleem. En dan heb je in de winter nog niet eens last van fruitvliegjes.”

Van tevoren zei je al dat het GFT-afval de grootste uitdaging zou zijn, hoe is het daarmee gegaan?

“Het GFT-probleem is nog niet opgelost. Aan het begin van de Challenge hadden we bedacht om alles in speciale biologisch afbreekbare zakjes te verzamelen en het dan weg te brengen naar een afvalpunt bij een kinderboerderij in de buurt. Dat werkte goed, maar na een paar weken kwamen we erachter dat die zakjes niet bij het GFT mochten. Andere opties leveren allerlei praktische problemen op, want als we het thuis in een bak verzamelen, dan is het lastig om het onderweg naar het werk weg te brengen. Wat doe je vervolgens met die bak? Dat is wel een voorbeeld van dat als je over één drempel stapt, je snel weer een nieuwe tegenkomt.”

Hebben jullie een andere oplossing gevonden?

“Nog niet. Ik heb er wel over nagedacht, maar nog geen oplossing gevonden. Het is eigenlijk best raar dat er in deze wijk geen voorziening is voor GFT. Als de gemeente geen voorziening biedt, wat kun je dan zelf doen om GFT-afval wel apart te verzamelen of weg te brengen? Vooral voor de mensen in de bovenwoningen is het lastig, want GFT-afval op je balkon verzamelen is ook niet alles. Kun je iets organiseren met de straat, bijvoorbeeld een gezamenlijke compostbak? Ik ben er nog niet uit.”

Is het doel van dit project wat jou betreft bereikt?

“Jazeker. We zijn ons bewuster van de hoeveelheid afval die we gebruiken, en we hebben weer meer nagedacht over hoe we minder kunnen verbruiken en hoe we afval beter kunnen scheiden. Een van de dingen die me opviel tijdens dit project is dat er meer mensen (en niet alleen GroenLinksers) bewust bezig zijn met afval scheiden dan ik had gedacht. Doordat ik hier mee bezig was, kwam het meer ter sprake en had ik het er vaker over met andere mensen.”

Ga je na het aflopen van de Challenge weer alles bij het restafval doen?

“Dit is iets dat we voor de lange termijn gaan doen, niet alleen voor deze 100 dagen. Ik hoop daarmee een goed voorbeeld te zijn voor mijn kinderen. Er zijn natuurlijk altijd nog meer dingen die beter kunnen: op mijn werk gaat bijvoorbeeld het meeste nog bij het restafval. Door hier mee bezig te zijn, maken we het natuurlijk wel moeilijker voor onszelf. Een kwestie van ignorance is bliss. Als je je erin verdiept hebt, kun je het niet meer ont-weten en zonder schuldgevoel terug gaan naar oude gewoontes. Met één gezin maken we misschien niet het verschil voor de hele maatschappij, maar het is een begin. Hopelijk is dit een stip die zich langzaam verspreidt.”

Voor meer informatie over het verloop van de Haagse 100-100-100 Challenge